27 yil once bugun dogmusum ben...
27 yil once bugun, "anne-baba" unvanina benimle sahip olmus annemle, babam...
27 yil once, harika, cok eglenceli, bol gulmeceli, ayni zamanda renkli bir aileyle gozlerimi acmisim dunyaya...
Bugun dogmusum ben, ama 27 yil once...Hayatin nasil hizli gectigine bugunde taniklik ettim ben...
Kizim ilkokul 2. sinifa baslarken, ben o yaslarimi daha dun gibi hatirliyorum, aradan gecen 20 seneyide ne ara yasadigimizi hatirlayamiyorum...
Daha dun cocuktum ben , annemin kardesimle ikimizi disarida oyun oynamaktan zorla eve soktugu, bayramlarda mahalleden arkadaslarla sokak sokak gezip, en janjanli cantalarimiza atilan sekerlerle bayram eden,gecenin bir yarisi sokakta saklambac oynayan( demekki o zamanlar ortalikta bu kadar katil sapik bilimum psikopat pek yokmus) bendim ben...
Kendimi bazen hala lise siralarinda sanan, bazen universite kantininde duran, ortaokul siralarini unutmamis, 15. yas gununde evinde arkadaslarina parti verecek kadar buyuyen , annesinin diktigi mini etegi o yaslarda nasilda havali giyende bendim...
Ne zaman gecti bu kadar zaman, ben her zamanimi dolu dolu yasasamda, sanki dun gibi hepsi...Ben aslinda zaman ne cabuk gecti lafini laf olsun diye soylemiyorum gercekten, hep gecen zamanlarimi hatirlarken icim aciyiveriyor.Gecen zamanlara ve gececek zamanlara uzuluyorum.Bu uzuntumun sebebide galiba ailemden birden ayrilip, 8 senedirde onlardan uzakta olmam...
Bugun 27 yasindayim,yanimda kizlarimla beni gorenler ayy sen daha kucuksun diyorlar...Eee bakin ben artik 27 yasindayim ama daha coook yolun basindayim.
Allahim omur verdigi surece hayatin, tum cilveleriyle beraber butun guzellikleri beni bekliyor.
Mutluyum, huzurluyum, huzunluyum, anneyim, esim, anne ve babamin biricik kizlariyim, ablayim, torunum, arkadasim, daha ne isteyim hayattan...
Ben hayati ve hayatimdaki guzel insanlari coook seviyorum...
Bu hayatta iyiki bende varim....Iyiki dogmusum....
Cebelavi Sokağı’nın Çocukları – Necip Mahfuz
10 saat önce